Word wegwijs in de mogelijke logiesopties tijdens je tocht en weeg ze tegen elkaar af. Oriënteer je daarna met behulp van de aangereikte informatiebronnen per land: België en Luxemburg, Frankrijk, Spanje en Portugal.

Waar je zal slapen heeft te maken met wat je allemaal wilt meenemen in je rugzak, fietszakken of wandelkar. Een lichtgewicht lakenzak moet je altijd meenemen. De mogelijkheden om snel een logiesplek te vinden worden groter als je ook een slaapzak meeneemt, een matje, een tentje of een gore-tex bivakzak. Met een slaapzak kun je ook slapen waar er eventueel geen dekens en lakens zijn, met een matje kun je ook slapen waar er geen bedden zijn, met een tentje kun je kamperen en als je een bivakzak meeneemt kun je gewoon onder de bomen slapen.

Je weet ondertussen welke camino je wil lopen en wanneer. Je zoekt uit wat de etappes zouden kunnen zijn, maar je houdt de planning soepel. Je kan wat tegenslag hebben, je nieuwe vrienden willen een dorp verder logeren, alles is al volgeboekt als je toekomt, de stad is zo mooi dat je nog een dag blijft …

Lang vooraf reserveren – enkel mogelijk bij private albergues – is dan ook uit den boze. Als je wil reserveren, en het kan, doe dat de dag zelf of een dag vroeger. Plan je niet te pletter. Het lukt wel, Jakobus is er om je te helpen.

Enkel met een stempelboekje krijg je toegang tot de Spaanse en Portugese albergues (uitgebaat door de gemeente, parochies, kloosters …) en allerlei logiesmogelijkheden in Frankrijk en België (albergues, gastadressen, kloosters …).

Logiesinfo vind je in de caminogidsen, op websites van Compostelagenootschappen, van regionale en lokale toeristische diensten, op apps en veel meer. Als er ergens pelgrimsonthaal is, dan kun je daar dikwijls een geactualiseerd logieslijstje krijgen voor de volgende dagen.

Zal de pastoor je wel een bed geven? Sommige pelgrims denken dat nog. Er zijn vandaag veel minder pastoors en die hebben elk een hele reeks parochies en drukke agenda’s. Soms kan het wel, meestal kom je dan terecht bij een vrijwilliger van de parochie. Ook in grotere kloosters en abdijen kun je soms terecht. Er zijn er inderdaad die de gastvrijheid heel belangrijk vinden. Maar in ouder wordende en kleinere gemeenschappen is dat lang niet altijd in realiteit om te zetten. Aankloppen in het gemeentehuis of bij de burgemeester helpt soms ook!

Vooral Frankrijk is een interessant land omdat je er vrij veel campings hebt, ook kleinere, vrij goedkope municipals. Vrij kamperen is niet echt een probleem. Als je ’t handig aanpakt, vind je wel een plekje in een tuin of in een weide bij een boer. Echt wild kamperen is nog een stap verder en meestal niet toegestaan. Info over wetgeving en regelgeving rond vrij/wild kamperen in de belangrijkste Europese landen vind je in een dossier van Wegwijzer vzw. Je moet wel lid zijn.

Omdat er zoveel albergues zijn is kamperen langs de meest populaire camino’s in Spanje niet zo zinvol. Er zijn niet erg veel campings en vrij/wild kamperen is verboden, maar er zijn wel uitzonderingen met regionale verschillen. Op veel campings kun je als niet-kampeerder terecht in trekkershutten, caravans, huifkarren …