Als de ziele luistert
spreekt het al een taal dat leeft,
‘t lijzigste gefluister
ook een taal en teken heeft
blaren van de bomen
kouten met malkaar gezwind,
baren in de stromen
klappen luide en welgezind,
wind en wee en wolken,
wegelen van Gods heilige voet,
talen ende vertolken
‘t diep gedoken Woord zo zoet…
als de ziele luistert!

 

Auteur – Guido Gezelle

Een bijdrage van Christ’l Beyers