Kerstmis, decembergrijs, en vrede,
een kwetsbaar gedicht aan de rand van de werkelijkheid.

Maar er zijn kinderen die ervan dromen.
En moeders die blijven verwachten.
Want duisternis geeft zich prijs aan het licht.
Mensen staan op om wegen te banen.
Iemand durft kwetsbaar te zijn in een ander.

En zie, de ster die ons zoekt is niet ver.
Ze ligt af en toe gewoon in jouw en mijn handen.
Als jij bedroefd bent rolt er een traan
langs het gezicht van de aarde
en valt op mijn hand.

 

Auteur – Kris Gelaude
Uit ‘Voor wie woorden zoekt’

 

Aangebracht door Luc De Bolle