Elke mens die we ontmoeten kunnen we negeren of groeten,
insluiten of uitsluiten, kans geven of uitbuiten,
afweren of toelaten, doodzwijgen of goedpraten.

‘Onbekend is onbemind’, ‘t zij volwassene of kind,
autochtoon of buitenlander, bondgenoot of tegenstander,
kleurlinge of blanke man, mens die niets of alles kan.

Altijd weer kunnen we kiezen: wegkijken of zich verliezen
in het wonder van een mens, zoekend naar de kern, de grens
naar de zin en samenhang, even maar of levenslang.

Wat we wellicht allen willen, is dat we doorheen verschillen,
andere visies, waarden, normen toch ergens gemeenschap vormen
elk zoals hij is gebekt met geduld en respect.

Auteur – Hilde Van Parys