Eenvoudig voortgaan; de weg nemen
zoals die komt met z’n voor en tegen;
je oog helder als een lamp die je lijf verlicht.
Doen wat ter hand is.
Antwoorden geven als die er zijn.
En intussen voelen de tik van je stok:
niet te veel omzien,
een enkele keer soms
want de weg gaat dwars door je hart;
niet te veel omzien,
en ook niet te veel vooruit.

 

Uit “Ik ben op weg gegaan, pelgrimspoëzie” – VCG, 2012 – Auteur onbekend

Aangebracht door Luc De Bolle