Wie wandelt, wandelt nooit alleen
altijd zijn er wel vogels, altijd de wind,
of de waterstromen,
de bronnetjes soms of passanten.

Altijd zijn er de bomen
en de wolken die je groeten
of de strakke blauwe hemel.

En de zijwegen en kruispunten
die vragen om een keuze.
Altijd zijn er je gedachten
die meetrekken als engelen
of als duivels die je plagen.
Alleen wandelen bestaat niet.

Wandelen brengt je ook altijd weer
op je innerlijke weg en thuis.

 

Auteur – Marinus van den Berg

Aangebracht door Luc De Bolle