En nu, je eigen weg

Mag hij recht zijn als een laserstraal,
maar afgebogen door het krachtveld van je vrienden.

Mag hij niet al te hard zijn,
maar voorzien van vangrails van liefde.

Mag hij lang zijn, ver in jaren,
maar niet uitputtend voor je geloof en je hoop.

Mag hij bezaaid zijn met rozen,
maar ook met af en toe een dorentje om wakker te blijven.

Mag hij boeiend zijn en schoon,
maar niet zo, dat je het land ernaast niet meer ziet.

Mag hij geplaveid zijn met vreugde,
vreugde om wat je deed voor anderen.

 

Auteur – Julien Van Remoortere